عشق تو آتش جانا زد بر دل من(علی اکبر شیدا )

عشق تو آتش جانا زد بر دل من
بر باد غم داد آخر آب و گل من
روی تو چون دیده دل بهتر زلیلی
شد بند زنجیر دام مجنون دل من
وصل تو مشکل مشکل ، جان دادن آسان
یارب کن آسان آسان ، این مشکل من

علی اکبر شیدا 

و برخی گویند از 

جهانگیر مراد ملقب به حسام السلطنه

***

ز من نگارم حبیبم خبر ندارد
به حال زارم طبیبم نظر ندارد
خبر ندارم من از دل خود
دل من از من حبیبم خبر ندارد
کجا رود دل که دلبرش نیست
کجا پرد مرغ حبیبم که پر ندارد
امان از این عشق حبیب من آی فغان از این عشق
که غیر خون جگر ندارد
همه سیاهی حبیبم همه تباهی
مگر شب من حبیبم سحر ندارد

علی اکبر شیدا 

و برخی گویند از 

ملک الشعرای بهار است 

**

قطعه ای که در پایین آمده است 

از ملک الشعرای بهار است 

**

ز من نگارم خبر ندارد
به حال زارم نظر ندارد
خبر ندارم من از دل خود
دل من از من خبر ندارد
کجا رود دل که دلبرش نیست
کجا پرد مرغ که پر ندارد
امان از این عشق فغان از این عشق
که غیر خون جگر ندارد
همه سیاهی همه تباهی
مگر شب ما سحر ندارد
بهار مضطر منال دیگر
که آه و زاری اثر ندارد
جز انتظار و جز استقامت
وطن علاج دگر ندارد
ز هر دو سر، بر سرش بکوبند
کسی که تیغ دو سر ندارد

http://ganjoor.net/bahar/tasnifbk/sh17/ منبع 

چشم شهلای تو را آهوی صحرا نداره(شیدا)

چشم شهلای تو را آهوی صحرا نداره
قد و بالای تو را سرو دلارام نداره
بی تو رسوا دل من زار و شیدا دل من
این دل غافل من دشته جنونه به خدا
دریای خونه به خدا وای وای وای
به بوی گل رویت همان سنبل رویت
من و مرغ شباهنگ دو دیوانه به کویت
من و مرغ شباهنگ دو دیوانه به کویت

به سر سبزه چمن بوسه به پایه تو زده
بوسه بر پای تو و ناز و ادای تو زده
چه شود اگر قدم به کلبه ما نهی
به چشم ما پا نهی وای وای وای
به بوی گل رویت همان سنبل رویت
من و مرغ شباهنگ دو دیوانه به کویت
من و مرغ شباهنگ دو دیوانه به کویت

علی اکبر شیدا

ای مه من ای بت چین ای صنم( علی اکبر شیدا)

ای مه من ای بت چین ای صنم
لاله رخ و زهره جبین ای صنم

تا به تو دادم دل و دین ای صنم
بر همه کس گشته یقین ای صنم

من زتو دوری نتوانم دیگر
جانم وز تو صبوری نتوانم دیگر

بیا حبیبم بیا طبیبم بیا حبیبم بیا طبیبم
هر که ترا دیده زخود دل برید

رفته زخود تا که رخت را بدید
تیر غمت چون به دل من رسید

همچو بگفتم که همه کس شنید
من ز تو دوری نتوانم دیگر

جانم وز تو صبوری نتوانم دیگر
بیا حبیبم بیا طبیبم بیا حبیبم بیا طبیبم

ای نفس قدس تو احیایی من
چون تویی امروز مسیحایی من

حالت جمعی تو پریشان کنی
وای و به حال دل شیدایی من

من ز تو دوری نتوانم دیگر
جانم وز تو صبوری نتوانم دیگر

علی اکبر شیدا