می رسد از ره نسیم نوبهار (سید احسان طباطبایی)

می رسد از ره نسیم نوبهار 
می کند نجوا به گوش روزگار

می نماید چهره خودرا به یار 
تا کند روح و روانش بی قرار

سردی و سستی گذارد روزگار
می ز جام غنچه نوشد صد هزار

جان هستی سرخوش ومست از بهار 
می رسد بار دگر عاشق به یار

ما همه عاشق ز لطف کردگار 
وطی جان می کند عزم دیار

می کند مدهوش جان خود نثار 
تا بگیرد در بر جانان قرار

سید احسان طباطبایی