ابلیس ای خدای بدیها تو شاعری(نادر نادر پور)

ابلیس ای خدای بدیها تو شاعری
من بارها به شاعری ات رشک برده ام

شاعر تویی که این همه شعر آفریده ای
غافل منم که این همه افسوس خورده ام

عشق و قمار شعر خدا نیست شعر توست
هرگز کسی به شعر تو بی اعتنا نماند

غیر از خدا که هیچ یک از این دو را نخواست
در عشق و در قمار کسی پارسا نماند

زن شعر توست با همه مردم فریبی اش
زن شعر توست با همه شورآفریدنش

آواز و می که زاده طبع خدا نبود
این خوردنش حرام شد آن یک شنیدنش

در بوسه و نگاه تو شادی نهفته ای
در مستی و گناه تو لذت نهاده ای

بر هر که در بهشت خدایی طمع نبست
دروازه بهشت زمین را گشاده ای

اما اگر تو شعر فراوان سروده ای
شعر خدا یکی است ولی شاهکار اوست

شعر خدا غم است، غم دلنشین و بس
آری غمی که معجزه آشکار اوست

نادر نادر پور