پیچک (خوشه های شعر و غزل )
شعر و ادب پارسی
پیچک (خوشه های شعر و غزل )
شعر و ادب پارسی
سرود قمری عاشق نوید میلاد است( وحید قاسمی)
سرود قمری عاشق نوید میلاد است
بشیر خوش خبر روز عید میلاد است
نماز شکر اقاقی به سمت قبله ی نور
وضو گرفتن مریم ز آب دجله ی نور
نسیم صبح، به جشن ترانه آمده است
به سوی شهر مدینه شبانه آمده است
سر مناره ی گل قاصدک اذان داده
مسیر مزرعه ی سیب را نشان داده
صدای چاوش ناقوس می رسد بر گوش
چراغ صومعه را باد می کند خاموش
ز عطر سیب تمام مدینه مدهوش است
درخت تاک در آغوش باغ بیهوش است
عجب شبی، همه جا رد نور می بینم
عجب شبی، چقدر کوه طور می بینم
شبی بزرگ، شب آفرینش مهتاب
شب تجلی ذات مقدس ارباب
شب تبسم خالق برای خلقت عشق
شب سجود ملائک به پای حضرت عشق
چه افتخار عظیمی ست بهر اهل سما
شوند خادم دربار سید الشهدا
شب شکفتن گل خنده ی لب مولا
شب ظهور مسیحای حضرت زهرا
سکوت پنجره ها منطقی و سنجیده
حسین داخل گهواره تازه خوابیده
ستاره ها همه مات کران چشمانش
شدند معتکف آسمان چشمانش
هزار یوسف مصری اسیر لبخندش
هزار حاتم طائی فقیر لبخندش
غرور حیدری اش جلوه ای ز ایمانش
بهشت اصلی فطرس، بهشت چشمانش
حسین فاطمه تا خنده بر پیمبر کرد
تمام آینه ها را همیشه کافر کرد
ضریح لعل لبش بوسه گاه پیغمبر
شکسته قلب دقایق ز آه پیغمبر
کنار زخم جگر کاسه ای نمک می دید
لبان کودک خود را ترک ترک می دید
تبسم نبوی از لبان شان افتاد
به یاد روضه ی دندان وخیزران افتاد
وحید قاسمی