شعر و ادب پارسی
دل داده ام بر باد، بر هرچه باداباد
مجنون تر از لیلى،شیرین تر از فرهاد
اى عشق از آتش، اصل و نسب دارى
از تیره ی دودى، ازدودمانِ باد
آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر
از بوى تو آتش، در جانِباد افتاد
هر قصرِ بى شیرین، چون بیستون ویران
هر کوهِ بى فرهاد، کاهى به دست باد
هفتاد پشتِ ما، از نسل غم بودند
ارثِ پدر ما را، اندوه مادر زاد
از خاکِ ما در باد، بوى تو مى آید
تنها تو مى مانى، ما مى رویم از یاد
قیصر امین پور
